Liberta e Sogni.

ποιοι είμαστε αλήθεια; οι σούπερ ήρωες ή η κρυφή τους ταυτότητα;

Άσιμος.

Ανθρώπους ψάχνουμε όχι ιδεολογίες.
Ανθρώπους να'χουν θάρρος, αγάπη, καλοσύνη.
Ανθρώπους που δεν είναι ψεύτες, ρηχοί και βολεμένοι και ξέρουν να δίνουνε, όχι να ρουφάν και να εκμεταλλεύονται τους γύρω.
Ανθρώπους έστω με καρδιά.
Ας είναι δικηγόροι, παπάδες και αστυνόμοι.
Ας είναι και χαφιέδες, κομουνιστές, αναρχικοί, αρκεί να έχουν τόλμη να κρατήσουν ένα λόγο και να πούνε την αλήθεια.

Cos'there's still magic in this world..

Cos'there's still magic in this world..
"drunk fairies on magic potions, beautiful witches and old pirates... They all come to life when the music starts."

Κυριακή 16 Μαΐου 2010

Δύσκολη Νύχτα.

Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί σ ερωτεύτηκα.
Γιατί οι άνθρωποι ερωτεύονται;
Γιατί είναι τόσο δύσκολο ορισμένες φορές;



Μου λείπεις, απόψε πιο πολύ από ποτέ.
Βλέπω τη μορφή σου, το χαμόγελό σου.
Νιωθω το άγγιγμα σου πάνω μου και ανατριχιάζω.
Δεν ξέρω πως είναι δυνατόν να συμβαίνει αυτό, αλλά το έχεις καταφέρει.Έχεις καταφέρει η απουσία σου να γίνεται τόσο έντονη όσο και η παρουσία σου.
Δεν μιλάμε πολύ πλέον, κάπως χαθήκαμε.Προσπαθώ να σου πιάσω κουβέντα, αλλά μάλλον δεν θες.

Μάλλον καρφώθηκα και εγώ.Συγχώρεσε με, αλλά ο έρωτας δεν κρύβεται.Δεν μπορώ να σε κοιτάξω αδιάφορα, φιλικά όπως κοιτάω τ'άλλα αγόρια.Έχεις κάνει κάτι στο μυαλό μου, στην καρδιά μου.

Να θυμάσαι, όταν πια δεν είμαι δίπλα σου, ότι σ αγάπησα χωρίς γυρισμό.
Να θυμάσαι, όταν είμαι αλλού, πως είχα να σου δώσω πολλά.
Να θυμάσαι μόνο αλλα να μην κάνεις τίποτα..



Σ αγαπώ, πάντα σ'αγαπούσα.:/

Σάββατο 8 Μαΐου 2010

Η αιώρα.:)

-Αχ, δεν αντέχω άλλο Pitbull και rumba siiii. έκανε κοροιδευτικά η Τίνα καθώς δεν άντεχε να ακούει αυτό το τραγούδι στο μπαράκι.
-Ρε μανάρι, ασχολήσου εσύ με τα ποτά και άσε εμένα στην μουσική. Δεν βλέπεις τα μωρά πως χορεύουν;
-Αχ ανεγκέφαλε ερωτίλε. Μιμήθηκε την Κατακουζήνα για να κοροιδέψει ακόμη μια φορά τον ξάδερφό της που εκτελούσε χρέη dj στο οικογενειακό μπαράκι τους.
Το λάτρευε αυτό το μπαράκι, δίπλα στην παραλία με πορτοκαλί φωτισμό και μπαμπού. Είχε και μια αιώρα στην οποία της άρεσε να ξαπλώνει και να ονειρεύεται το μέλλον της καθώς πρόσεχε τα χρώματα της θάλασσας.
-Ε, ξύπνα οι μπύρες είναι παγωμένες; την ρώτησε η ξινή κοπέλα που δουλεύαν μαζί. Γνωστό τσουλάκι, φασωνόταν με όλους.
-Αφού είναι στο καταψύκτη εσύ τι λες;
-Ωχ όρεξη έχεις πάλι;
-Πάρε. Τις έδωσε τρεις μπύρες και γύρισε το κεφάλι νευριασμένη.
Δεν ήξερε τι ένιωθε για αυτή, ίσως απέχθεια.
Ίσως και ζήλεια. Μα όλοι να της την πέφτουν; Ξεφύσηξε.
-Μαναράκι, πες ένα τραγούδι να βάλω για σένα.
-Κόψτο αυτό το "μαναράκι".
-Με αυτό το παρεώ που φοράς κάνω και αιμομιξία.
Τσάάάάκ. Το κουτάκι με τα καλαμάκια προσγειώθηκε στο κεφάλι του.
Γέλασε και έβαλε το αγαπημένο τραγούδι της ξαδερφής του.

Στο άκουσμα του παρασύρθηκε, άρχισε να διαλύει τους φραγμούς της και να τραγουδάει δυνατά.
"Το άγγιγμά σου είναι σαν τη φωτιάάάά."
-Ωχ, παράφωνη.
-Ωχ, τα νεύρα μου.
Γέλασαν και οι 2.

-Ψιτ,όμορφη. άκουσε μια φωνή πίσω από την πλάτη της αλλά δεν γύρισε. Θεώρησε πως απευθύνονταν στην ξινή-.-
ΔΕΝ ΑΚΟΥΣ?
Γύρισε και είδε ένα γοητευτικό αγόρι να την κοιτάζει.
-Σε μένα μιλάς;
-Όχι, στον dj. Έμαθες; την κουνάει την αχλαδιά.
-ΧΑΧΑΧΑ. Θέλεις κάτι;
-Μια μπύρα πολύ παγωμένη.
-Έέεεφτασε.
Και μαζί με την μπύρα έφτασε και μπαστακώθηκε και η ξινή.
Αι και βαι, πάει το κελεπούρι σκέφτηκε από μέσα της και του έδωσε τη μπύρα.
-Ευχαριστώ, της είπε και της έκλεισε το μάτι.

-Εεε Μάνο που πας; Δεν μου μιλάς;
ΓΚΡΡΡΡΡ όχι ρε κοπέλα μου δεν σου μιλάει.
-Γεια σου Έρη, όλα καλά;
-Ναι, πού ήσουν χθες;
-Άραζα στην αιώρα.
-Στην αιώρα; Χαχα, χάζεψες; Εσύ και η Τίνα. είπε και την έδειξε υποτιμητικά.
-Τραγουδάς πολύ ωραία, Τίνα. Ελπίζω να σε πετύχω κάποια στιγμή στην αιώρα.
Της έκλεισε ξανά το μάτι, δίνοντας της μια ευκαιρία να φλερτάρει.
Και πόσο της άρεσε το φλερτ, ειδικά το καλοκαίρι.
Η ξινή ξεφύσηξε και σηκώθηκε να "παίξει" με κάτι αγόρια.

-Μαναράκιιιιιιιιιιιι, χτύπησες γκομενάκι;
-Μαλακάκιιιιιιιιιιιι, βούλωσέ το γιατί θα χτυπήσω εσένααααα.
Γέλασαν και οι 2. Πόσο σαγηνευτικό ειναι το καλοκαίρι;;;

Τετάρτη 5 Μαΐου 2010

Ντροπή και αίσχος.

Δεν είχα την "ευχάριστη" τιμή να δω τηλεόραση για να ξέρω τις εξελίξεις. Ξέρω πως τα ΜΜΕ δεν λένε τα πράγματα με τ΄όνομά τους.
Ξέρω απλά με όλη αυτή την κατάσταση να πω πως ταξίδεψα σε εκείνο το Δεκέμβρη του Αλέξη. Δεν έχει σημασία ποιος το έκανε, άλλωστε τι νομίζουν πως δεν ξέρουμε; Είναι όλοι οι γνωστοί θρασύδειλοι που με την προστασία του ονόματός τους κάνουν ό,τι θέλουν.
Η κατάσταση είναι ντροπιαστική.

Παρ'όλα αυτά θέλω να θέσω κάποια ερωτήματα!
-Γιατί τα ΜΜΕ αναφέρουν τους νεκρούς ως 3? 4 ήταν, ΤΕΣΣΕΡΙΣ. Το μικρό στην κοιλιά γιατί το παραβλέπουν.;
-Γιατί η Μαρφίν δεν είχε πυρασφάλεια και έξοδο κινδύνου? Και γιατί εφόσον δεν είχε, μπόρεσε και λειτουργούσε κανονικά? Ποιος λάδωσε ποιον?
-Εσύ ρε μαλάκα, εσύ ρε πούστη που σκότωσες τους ανθρώπους πώς θα μπορέσεις να αντικρύσεις τον ήλιο? Πώς θα μπορέσεις να κοιμηθείς? Γιατί σε γέννησε ο πατέρας σου και η μάνα σου? ΓΙΑΤΙ?
-Εσύ ήσυχε διαδηλωτή που καθόσουν εκεί δίπλα γιατί όταν είδες τη μολότοφ δεν φώναξες στα ΜΑΤ να τους πιάσουν; Γιατί δεν έκανες κίνηση να σταματήσουν όλα αυτά; Μήπως, αναρωτιέμαι,μήπως φταις και εσύ λιγάκι;


Ντρέπομαι για τη χώρα μου, ντρέπομαι για τους ανθρώπους.
Μόνο μια λέξη ταιριάζει, ΚΑΤΑΝΤΙΑ.
Να αναπαυθούν εν ειρήνη οι ψυχές σας και ας προσευχηθούμε όλοι μαζί να σταματήσει αυτό το χαος.