Έμεινα μόνη μου τα τελευταία βράδια και έξω έβρεχε.
Προσπαθούσα να κατανοήσω τη συμπεριφορά του.
Δεν μπορούσα αλλά δεν το άντεχα κιόλας.
Αυτή τη φορά, αυτός δεν ήταν ο δικός μου.
Ήταν ο άνθρωπος της κολλητής μου.
Γιατί μερικοί άνθρωποι είναι υπεράνω υποψίας; Γιατί γαμώτο;
Το κακό είναι πως μιλάω και εγώ με τον κολλητό του.
Δεν με πειράζει να πληγωθώ, ή να μου φερθεί σκάρτα.
Το έχω συνηθίσει.Απλά θέλω να μην φερθεί έτσι, γιατί ούτε της κολλητής μου της άξιζε.
Της αξίζουν πολλά παραπάνω.
Αναρωτιέμαι όλο αυτό το καλό που βλέπουμε γύρω μας, είναι αληθινό;
Ή είναι απλά ένα παιχνίδι;
Και εγώ όταν κάνω μια καλή πράξη δεν ξέρω πλεον αν τη κάνω γιατί την αισθάνομαι, ή την κάνω για τα μάτια του κόσμου ή για έναν γαμημένο ηθικό κώδικα.
Και αν δεν υπήρχε αυτός, θα μπορούσα να κάνω χαρούμενους τους γύρω μου;
Έχω μπερδευτεί.
Δεν καταλαβαίνω γιατί τόση μισανθρωπιά.
Πώς καταντήσαμε έτσι, γιατί;
Δεν υπάρχει απάντηση δυστυχώς.
You will never know..I will never show..What i feel, what i need from you.
Σάββατο 1 Οκτωβρίου 2011
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)