Κυριακή 25 Νοεμβρίου 2012
Σκατά στις Κυριακές.
Είχα καιρό να γράψω, το ξέρω.
Αλλά δεν είχε γίνει και τίποτα σημαντικό στη ζωή μου.
Βασικά και τώρα που το σκέφτομαι, πάλι τίποτα δεν έχει γίνει.
Πέρασε καιρός από την τελευταία φορά που είχαμε βρεθεί.
Ήταν Κυριακή και είχαμε καταλάβει πως το θέμα μας τέλειωνε.
Τι και αν κάναμε προσπάθειες να το τραβήξουμε όλο και περισσότερο;
Χαμένος κόπος, ότι είναι να γίνει θα γίνει.
Είχαμε κοιμηθεί μαζί το προηγούμενο βράδυ,είχαμε κάνει έρωτα.
Τέτοιο πράγμα δεν έχω ξανανιώσει, σαν να σε ένιωθα μέσα μου τόσο πολύ.
Έβλεπα μάλλον το τέλος γιαυτό.
Με ξύπνησες βάζοντας κάτω από τη μύτη μου τον καφέ φουντούκι.
Άνοιξα τα μάτια μου και σου χαμογέλασα.
Ξάπλωσες δίπλα μου και μου χάιδεψες τα μαλλιά.
Μετά με φίλησες και κάθισες δίπλα μου.
Μιλούσαμε με τις ώρες για άκυρα θέματα, ώσπου δεν άντεξα και δάκρυσα.
-Ως εδώ ήταν ε; σου είπα.
Με κοίταξες κάπως θλιμμένα, με αυτά τα χαζά μελαγχολικά μάτια σου.
δεν μου απάντησες, αλλά σηκώθηκες έκανες μπάνιο,ντύθηκες και με φίλησες στο μέτωπο.
-Να μου προσέχεις την Τίνα ε;
Γέλασα, εγώ ήμουν η Τίνα.
Έτσι όσο αθόρυβα ήρθε στη ζωή μου ο Άκης, τόσο αθόρυβα έφυγε.
Και μένα μου έμειναν αυτές οι σκατοκυριακές που ξυπνούσαμε μαζί, που πειραζόμασταν, που κάναμε καμιά βόλτα, που παραγγέλναμε πιτόγυρα, που αράζαμε αγκαλιά στον καναπέ.
Τις άλλες μέρες δεν σε σκέφτομαι τόσο πολύ, αλλά αυτές οι Κυριακές με σκοτώνουν.
Ξέρω ότι είσαι με την άλλη και την ζηλεύω. το κακό είναι πως προσπαθώ να βρω υποκατάστατα σου αλλά κανείς δεν θα υπάρξει σαν εσένα. ΚΑΝΕΙΣ.
Απλά να μωρέ, θα ήθελα να ξέρω τι σκέφτεσαι, αν οι Κυριακές για σένα είναι ίδιες μαζί της, αν με σκέφτεσαι για όλα αυτά που σου έκανα και τα καλά αλλά και τα κακά.
Απλά να μωρέ, θα ήθελα να ήμουν στη θέση της.
Το μόνο που έχω να σκέφτομαι από σένα τώρα τελευταία ήταν τα λόγια που είχες πει όταν βρήκες το νέο μου αμόρε.
Είναι αρρώστια η Τίνα μεγάλε, σαν ναρκωτικό, προσπάθησε να ξεμπλέξεις όσο είναι νωρίς. Γιατί αν κάτσεις όσο έκατσα εγώ, ότι και να κάνεις πάντα θα θυμάσαι. Σαν το πρεζάκι, που θέλει να ξεφύγει αλλά ο έμπορος πάλι το βρίσκει. Η μεγαλύτερη ντόπα, μεγάλε.
Άκη, σ'αγαπώ. Απλά και για πάντα.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)