Μερικές φορές θέλω να κλάψω τόσο πολύ, χωρίς ιδιαίτερο λόγο. Νιώθω πως όλα γύρω μου φταίνε, θυμάμαι όλα αυτά που με πλήγωσαν, που με κάνουν να θέλω να ξεχάσω.
Εκείνες τις φορές φυσικά διαλέγουμε τα πιο καταθλιπτικά τραγούδια.
Τραγούδια που αγαπήσαμε, τραγούδια που κάθε φορά μας κάνουν να πονάμε, να νιώθουμε αυτό το χαζό τσίμπημα στην καρδιά.
Εκείνες τις φορές διαλέγουμε τις πιο τέλειες ρομαντικές ταινίες, με ένα χαρούμενο τέλος. Ένα τέλος που πάντα θέλουμε, αλλά ποτέ δεν έχουμε.
Αλήθεια, ποιος δεν θα ήθελε ένα παραμυθένιο έρωτα?
Αλλά φυσικά αν βγει κάποιος εκεί έξω, στη ζούγκλα των ανθρωπίνων σχέσεων, θα καταλάβει πως ο έρωτας μόνο παραμυθένιος δεν είναι.
Ποιος μπορεί να αρνηθεί τα θέλω του και να συμβιβαστεί?
Είμαστε τόσο εγωιστές.
Εκείνες τις φορές κλείνεις τα φώτα και ξαπλώνεις. Σκέφτεσαι πράγματα που δεν μπαίνουν σε σειρά όσο και να θες να τα ταξινομήσεις.
Κρυώνεις σκεπάζεσαι και νιώθεις ένα αδιέξοδο.
Θες να κλάψεις, αλλά δεν μπορείς. Σκέφτεσαι πως δεν αξίζει να κλαις, αλλά παράλληλα ξεσπάς.
Ψιθυρίζεις ένα γιατί και πασχίζεις να μην βρίσεις.
Αναστενάζεις.
Πφφ, νομίζω πως μια τέτοια μέρα ζω και εγώ.
Πάω να ξαπλώσω λοιπόν και αν ακούσετε καμιά βρισιά, παρακαλώ συγχωρέστε με.
Ξέρω τι κάνω.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
:)))
ΑπάντησηΔιαγραφήυπέροχο ποστ <3
όμως πιστεύω-αν θες χαρακτήρισέ με ονειροπόλα ή φαντασιόπληκτη ή όπως αλλιώς θες!- ότι για όλους μας υπάρχει ο παραμυθένιος έρωτας εκεί έξω...σ'αυτή τη ζούγκλα όπως σωστά λες! απλά περιμένει την κατάλληλη στιγμή...! ;)
i believe we all have one true love
somewhere in this word,
I do...
wow
ΑπάντησηΔιαγραφήακριβώς αυτό
αυτό κάνω κι εγώ όταν νιώθω χάλια
κι αν υπάρχει όμως είναι πανδύσκολο να την βρεις =/
τι να πει κανείς?
σκατά όλα
δεν ξέρω αν υπάρχει κάτι τέτοιο.
ΑπάντησηΔιαγραφήκαι εγώ ελπίζω να υπάρχει γιατί πολλούς συμβιβασμούς κάνουμε τελευταία εμείς οι θεές:) χαχα
αστειεύομαι φυσικά.
και εγώ πιστεύω πως κάπου εκεί έξω υπάρχει κάποιος γ μας:)
ξερεις καταβαθος αυτα που εγραψες για αληθινο ερωτα και τετοια πιστευω οτι ολοι το θελουν κοριτσια και αγορια αλλα κανεις δεν κανει την πρωτη κινηση. ολοι φοβουνται αν μην πληγωθουν και δεν παιρνουν ποτε το ρισκο. πειτε μου ποσες φορες πηγατε στη μεση του προαυλιου του σχολειου που ηταν αυτος που γουσταρεται με 10 παιδια γυρω του, βαλατε τα χερια σας στο προσωπο του και του ειπατε ''Σ'ΑΓΑΠΑΩ''. καμια ε? το περιμενα. αυτο ειναι το ρισκο που λεγαμε...
ΑπάντησηΔιαγραφήτο έχω κάνει, να πω σ αγαπώ σε κάποιον και αυτός απλά έφυγε μακριά μου, ενώ μ αγαπούσε.
ΑπάντησηΔιαγραφήτρόμαξε. παίζουν πολλά, δεν είναι μόνο τα ρίσκα.;)