γιατί;

Στεναχωριέμαι.
Και δεν είναι στ' αλήθεια που δεν είμαστε μαζί ή που μιλάμε σπάνια πια.
Δεν είναι γιατί πλέον δεν μπορώ να σε αγγίξω, δεν μπορώ να νιώσω να μου χαϊδεύεις τα μαλλιά.
Δεν είναι γιατί πλέον δεν πηγαίνουμε βόλτες με το μηχανάκι, να κάνεις σαν μικρό παιδί, να κάνεις πράγματα που μ'εκνευρίζουν επειδή το ξέρεις και επειδή σ'αρέσει να με βλέπεις εκνευρισμένη.
Δεν είναι γιατί δεν ξέρω τι σκέφτεσαι για το κάθε τι γύρω.
Δεν είναι γιατί δεν ακούω να μου λες αστεία, να προσπαθείς να κάνεις το κάθε τι σκληρό μαλακό μόνο για μένα.
Είναι γιατί βλέπω πως έχεις αλλάξει.
Δεν είσαι αυτός που ερωτεύτηκα.
Δεν είσαι αυτός που δεν νοιαζόταν να δειχθεί σε ηλίθιες γκόμενες μόνο και μόνο για να αρέσει.
Δεν είσαι αυτός που δεν σχολίαζε παντού για να δείξει την παρουσία του.
Δεν είσαι αυτός που δεν νοιαζόταν να φανεί έξυπνος σ'ένα σωρό αγνώστους ώστε να είναι επιθυμητός.
Δεν είσαι αυτός που γνώρισα και στ' αλήθεια στενοχωριέμαι.
Σε θέλω καλά, σε θέλω αληθινό, σε θέλω όπως παλιά.
Δεν έχει σημασία αν είσαι δικός μου, αρκεί να είσαι εσύ.