Και τελοσπαντων, να τραβούμε εμπρός

Το φως χαμήλωνε σιγά σιγά κι εγώ ανατρίχιαζα στον ήχο μιας ακούρδιστης κιθάρας.

Πετάχτηκα από το κρεβάτι τρομαγμένος, ήταν ένα ακόμη όνειρο από φαινομενικά μιας σειράς θρίλερ.

Το όνειρο αυτό ήταν τόσο διαφορετικό γιατί το θεώρησα τόσο ζωντανό.

Τι ανόητη σκέψη, ήταν διαφορετικό γιατί ήσουν εσύ μέσα.

Σηκώθηκα και κατευθύνθηκα προς το παράθυρο. Συνήθιζα τον τελευταίο καιρό να κάνω παράτολμες σκέψεις, άνοιξα το τζάμι και για μια στιγμή σκέφτηκα να πηδήξω.

Το έκλεισα γιατί έκανε κρύο κι έξω χιόνιζε.

Με απασχολούσαν πολλά πράγματα, αλλά το βασικό ήταν το ότι δεν τα μοιραζόμουν μαζί σου.

Μου έλειπες κάθε μέρα και πιο πολύ, αλλά μας χώριζαν πλέον πόσα χιλιόμετρα.

Διαφορετικές ήπειροι, χώρες, καθημερινότητες, στιγμές.

Μέσα στο σκοτάδι, κάθισα στον καναπέ και μηχανικά άρχιζα να στρίβω τσιγάρα.

Πάτησα καταλάθος το κουμπί της τηλεόρασης κι έπαιζε μια χαζή ρομαντική κομεντί, τραγικό.

Το τραγικό ήταν ότι την είχαμε δει μαζί.

Άκουσα σιγά τον ήχο του κινητού μου.

Ποιος να είναι μεσάνυχτα σκέφτηκα και μηχανικά πάλι πήγα στο δωμάτιο.

Καθώς είδα το κινητό, μου έπεσε κάτω και η καρδιά μου άρχιζε να χορεύει σε κάτι αλλόκοτους ρυθμούς.

ΗΣΟΥΝ ΕΣΥ.

Γρήγορα άνοιξα το μήνυμα.

"Δεν ξέρω τι ώρα είναι εκεί, άκουσα το Black Heart σ'ένα μαγαζί που είμαι. ελπίζω να είσαι καλά.Φιλιά."

"Δεν ξέρω ούτε εγώ τι ώρα είναι εκεί, αλλά εδώ είναι η ώρα που σε σκέφτομαι. Όπως κάθε ώρα. Είσαι καλά; Σε βλέπω σε όνειρα κι ανησυχώ, αλλά μου είχες πει να μην σου στέλνω. Μου λείπεις.Φιλιά."

Πετάχτηκα πάνω ξαφνικά κι είδα ότι το τσιγάρο είχε πέσει στο πόδι μου κι ότι είχε κάψει κάποιες τρίχες.

Προσπάθησα να σκεφτώ αν κάτι ήταν αληθινό, αλλά το μόνο που σκέφτηκα ήταν τα συναισθήματά μου.

Πήγα ξανά προς το κρεβάτι και απλά άφησα το κουβάρι μου να πέσει.

Μου λείπεις τόσο πολύ.

Θυμήθηκα την τελευταία φορά που σε είδα, δεν το ήθελε κανείς να φύγει και το αεροδρόμιο σαν χώρος αποχαιρετισμού δεν ήταν ωραίος.

Μη φεύγεις, μου ψιθύρισες και για μια στιγμή σκέφτηκα να τα παρατήσω όλα, αλλά δεν το κανα.

Γέλασες και μου είπες θα δεις κάποια μέρα θα μαστε ξανά μαζί, απλά κάνουμε ένα διάλειμμα για ποπ κορν. Και τέλοσπαντων, να τραβούμε μπρος.

Χαμογέλασα καθώς σε σκέφτηκα, έπιασα το σταυρουδάκι που μου είχες δώσει.

Και τέλοσπαντων, να τραβούμε μπρος ψιθύρισα και αποκοιμήθηκα, χωρίς όνειρα αυτή τη φορά.