Σε θεωρούσα φίλη μου, κομμάτι μου, αν και δεν ήσουν τόσο δυνατή προσωπικότητα.
Τουλάχιστον ήξερα, έβλεπα, ένιωθα ότι μ'αγαπάς.
Πήρες τις αποφάσεις σου να πιστέψεις άλλον, να κάτσεις μαζί του κι ας σου φερόταν σαν να ήσουν κορόιδο.
Πάντα ήσουν γυναικούλα, ελπίζω να ξυπνήσεις κάποια στιγμή να διεκδικήσεις αυτά που σου ανήκουν.
Να περνάς καλά και όμορφα με αυτούς που γουστάρεις πλέον κι όχι με μένα.
ίσως είμαι σκληρή, ίσως να μην έχω αισθήματα, αλλά δεν με κατάλαβες 7 χρόνια, τώρα ξαφνικά δεν σου αρέσω;
Τέλοσπαντων, κλείνει ο χρόνος. Κλείνει το κεφάλαιο. Κλείνουμε σαν φίλες.
Πλέον, δεν νιώθω τίποτα για σένα μόνο λίγη αγάπη που ίσως έχει περισσέψει από παλιά.
Είμαι άδεια γενικά, κενή.
Σου εύχομαι να μάθεις ν αντέχεις την αλήθεια κι αν σου λείπω καμιά φορά, θα σου περάσει.
Και να δεις στο τέλος θα καταλήξουμε σαν δυο φίλες απ'τα παλιά, να βγαίνουμε για καφέ να λέμε τα νέα μας επιφανειακά.
Καλή σου συνέχεια, καλή ζωή, καλή ανούσια καθημερινότητα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου